In een serie van Atlantische Vensters reflecteren verschillende kunstenaars op de maritieme geschiedenis van dit gebied en de doorwerking van het koloniale verleden. In dit Venster reflecteert beeldend kunstenaar Kevin Osepa op het fenomeen ‘beursalen’: jongeren uit Curaçao die in Nederland met een beurs gaan studeren en zelden terugkeren.
Ieder jaar verlaten ongeveer 200 studenten tussen de 16 en 19 jaar Curaçao om in Nederland te gaan studeren. Ze steken de Atlantische Oceaan over en laten hun families achter. De meeste keren niet meer terug, maar blijven in Nederland wonen. Het is een voortdurende cyclus van verlies voor het eiland Curaçao.
Kevin Osepa, winnaar van de Amsterdamprijs voor de Kunst 2023, filmde twaalf naar Nederland geëmigreerde studenten, afkomstig uit Curaçao. Ze lopen in Scheveningen naar de zee. Tegelijkertijd lopen de moeders van geëmigreerde studenten op Curaçao ook naar het water. Ze ontmoeten elkaar via de Noordzee en de Caribische Zee in de Atlantische Oceaan. Een kort moment van verbondenheid, maar ook gescheiden door dezelfde oceaan die kolonisatie en de trans-Atlantische handel in tot slaafgemaakten mogelijk heeft gemaakt. Het ontwortelde mensen en gemeenschappen. Osepa reflecteert op de nieuwe vormen die koloniale relaties aannemen en de pijn van het voortdurend overdragen van potentieel aan Nederland.
