Documentair fotograaf Isabelle Boon (1972) verbeeldt de positieve kracht en bevlogenheid van mensen en hun omgeving. Vanuit reële, veelal kleine alledaagse situaties, vertelt ze het grotere verhaal. Respect, zorgvuldigheid, verbondenheid en wederkerigheid zijn belangrijke kernwoorden in de werkwijze van Boon, die zich kenmerkt door een sterke persoonlijke benadering. Zij stelt zich open op en neemt de tijd een relatie op te bouwen. Door aandachtig te kijken en gesprekken te voeren, ook als ze de camera niet bij zich draagt, krijgt ze inzicht in het persoonlijke verhaal van degene die ze voor zich heeft. Bezoeken zijn nooit eenmalig, foto’s worden getoond, gedeeld en als aandenken gekoesterd. Alles draait sterk om de relaties die ze opbouwt. Het uiteindelijke resultaat – het beeld – lijkt hieraan haast van ondergeschikt belang. Voor I love Banda reisde Boon tussen 2016 en 2019 vijf keer naar de Banda-eilanden.
Haar fotografiestijl is puur, direct, intuïtief en dichtbij. Ze maakt zo veel mogelijk gebruik van natuurlijk licht en zoekt naar spontane momenten. Foto’s – altijd in kleur – worden niet of nauwelijks bewerkt. Isabelle Boon werkt in binnen- en buitenland. Haar vorige project ‘Heritage in Transition’, over de invloed van herbestemming van koloniale panden en infrastructuur in de oude stadskernen van Jakarta en Semarang op de huidige bewoners en nieuwe gebruikers, is onder meer geëxposeerd in Kota Tua (Jakarta), Kota Lama (Semarang), Museum Volkenkunde (Leiden) en Museum Sophiahof (Den Haag).
